Jezus podejmuje się diagnozy sytuacji, w jakiej znajduje się Izrael jako wspólnota religijna. W tradycji Narodu Wybranego nauczycielem w najpełniejszym znaczeniu tego słowa był Mojżesz, bo to za jego pośrednictwem Bóg przekazał Narodowi Prawo zapisane w Pięcioksięgu. „Katedra Mojżesza”, to określenie zadania, jakiego autorytety Narodu Wybranego podejmowały się w kolejnych pokoleniach usiłując interpretować Prawo w zmieniających się okolicznościach życia. Jezus okazuje szacunek wobec autorytetów dbających o poprawne stosowanie przepisów, ale krytykuje z całą stanowczością nieuczciwe wykorzystywanie znajomości Prawa do czerpania osobistych korzyści. Ostentacyjne spełnianie przez uczonych w Piśmie uczynków wynikających z przepisów religijnych nie wynikało ze szczerego pragnienia oddawania czci Bogu, ale miało na celu stawianie w centrum siebie samych. Można powiedzieć, że było to oddawanie czci raczej samemu sobie niż Bogu. Jezus Chrystus – wcielony Syn Boży – był szczególnie wrażliwy na takie zachowania Żydów, które odbierały Jego Ojcu w niebie cześć Jemu należną. Pierwsza wezwanie z Modlitwy Pańskiej brzmi: „[…] święć się Imię Twoje”. Uświęcenie Ojcowskiego Imienia dokonuje się także przez wierne i szczere wypełnianie Prawa, z przekonaniem w sercu, że to ze względu na miłość do Ojca przestrzegamy i wypełniamy to, co On objawił nam w Prawie. Faryzeusze zamiast kochać i okazywać szacunek Ojcu celebrowali siebie i dla samych siebie domagali się szacunku.
Nieuczciwość uczonych w Piśmie i faryzeuszy stała się okazją do określenia etosu nowej wspólnoty – tych, co uwierzyli w Chrystusa. Zgodnie z wolą Jezusa w Kościele obowiązywać będzie postawa służby jako znak autentycznej wielkości i powód do okazywania szacunku. Jezus wie, do czego wzywa swoich uczniów – w Wieczerniku, na końcu swej misji pokaże, co to znaczy „być sługą”. W Jego życiu Boska wielkość uniży się do absolutnego uniżenia, do umywania nóg uczniom i do przyjęcia odrzucenia i haniebnej śmierci dla odkupienia wielu. Odtąd w każdym pokoleniu wierzących autentyczność nawrócenia i pójścia za Jezusem znajdować będzie potwierdzenie w gotowości stawania się sługą wobec brata i siostry. Kto patrzy na Prawo z pozycji sługi ten szybko odkrywa, że jest ono darem Ojca, który jest w niebie i szybko odkrywa Jego miłość objawioną w jedynym Mistrzu – Jezusie Chrystusie.
ks. Adam Łuźniak

Source: czytanie